حرام باد

                  دوست داشتن

                                                    کسی که

                                                                                 عاشقی

                                                                                                            سرگرمیه اوست ...

تو کنار اون خوشی حرفی نیست

منو داری میکشی حرفی نیست

رفتنو بهونه کن حرفی نیست

باز منو دیوونه کن حرفی نیست

آیینه دروغ میگه از صورت من

خستگی من واسه سردرگمیه

من به خودم میرسم این روزا ببین

رنگ جدیدمون جو گندمیه

رنگ جدیدمون جو گندمیه ...

نمی دونم چیشد که اینجوری شد

نمی دونم چن روزه نیستی پیشم

اینارو میگم که فقط بدونی

دارم یواش یواش دیوونه میشم

تا کی به عشق دیدن دوبارت

تو کوچه ها خسته بشم بمیرم

تا کی باید دنبال تو بگردم

از کی باید سراغتو بگیرم

قرار نبود چشمای من خیس بشه

قرار نبود هرچی قرار نیست بشه

قرار نبود دیدنت ارزوم شه

قرار نبود که اینجوری تموم شه ...

یادت میاد ثانیه های اخر

گفتی میرم اما میام به زودی

چشمامو بستم نبینی اشکمو

چشمامو وا کردمو رفته بودی ...

قرار نبود منتظرت بمونم

قرار نبود بری و برنگردی

از اولش کنار من نبودی

اخرشم کار خودت رو کردی...

نمیگمت خداحافظ 

ازم رد شی به اسونی

به چی دل خوش کنم من بعد

توکه پیشم نمیمونی

نمیگمت خداحافظ که برگردی ز تصمیمت

غمو دادی به اغوشم خوشی هات باشه تقدیمت

برو این بهترین راهه خدا پشتو پناه تو

همش تقصیر تقدیره نبود هیچی گناهه تو

فقط تو لحظه ی رفتن نگاهت روبروت باشه

نگو چیزی نزن حرفی همه حرفت سکوت باشه ...

تو...

تصور کن که بارون دونه دونه

رو گونه ت حس خوبی می نشونه

کنار ساحل دریا منو تو

دوباره زندگی و حرکت از نو

تصور کن که دریا بی قراره

رو سقفش اسمون بارون میباره

میباره تا دلم اروم بگیره

دل تو زنده باشه و نمیره

دستاتو بذار تو دستم

بگو دوست دارم و هنوز باهات هستم

بگو دوست دارم من بیشتر از صدبار

بگو عاشقتم من بیشتر از هربار ...

تو انقد با خودت خوبی

من اینقد با تو درگیرم

که حتی لحظه ی رفتن

نفهمیدی دارم میرم

چه شظرنجی زدم با تو

حالا هرجا برم کیشه

چه شانسی داره اون شاهی

که چشماش مات تو میشه ...

منو نشناختی و رفتی

خیالت جمع نمی میرم

فقط از بودنم تو این شب آشفته دلگیرم

اگه تو بی کسی گم شم

اگه تنهایی شه سهمم

نمیگم پیش من برگرد

زبونت رو نمیفهمم...

چقد بستم چشامو رو

تموم لحظه های سرد

نمیدونی چقد سخته پشیمونی برای مرد

نمیدونی چقد تلخه که دنیاتو بلرزونن

تورو از بردن اون چیزی که داری بترسونن

نمیدونی چقد سخته...

فقط کاشکی میدونستی چرا اینقد بی تابم

واسه تنها شدن نیس

من یه عمره اهل مردابم...

راهتو سد نمیکنم

نمیگم از اینجا نرو

فقط یکم غریبه شو

اینهمه آشنا نرو...

به تو رسیدن واسه من

اگرچه خیلی ساده بود

ولی خدا قول تورو

به یکی دیگه داده بود ...

عوض شدم

عوضی تر از اون عوضیایی  که ...

عوضم کردن ...